Hieraŭ vespere mi vidis iĉon manĝi cigaredstumpon...

O kej... hieraŭ vespere mi kaj iuj amikoj iris al gilhulizo. Mi antaŭe laboris ĝis la naŭa, ne la deka kaj kvarona, ĉar mi interŝanĝis mian skipon kun Ĝastino. Post la laboro, mi telefonis kun Tajlo, kaj li diris al mi ke lia superloĝantaj najbaroj ne plu venontis, nek lia amikino Sera o, sed ke li ankoraŭ venontis. Mi renkontis lin en la trajno, kaj li havis botelon de pepsio, sed ene de ĝi estis fakte kokakolo kun burbono... kaj mi helpis lin trinki ĝin en la trajno kaj sur la urbaj stradoj.

Ni dancis, amikino de mi ploris pro sia ĵus mortinta kato, kiun ŝi havis ekde ŝi ekvivis. Ni drinkis 'retroblovojn' kaj 'jegabombojn'. Tajlo pensis ke Lorelo estas samfoje ĝenema kaj agrabla... malavara pro malriĉeco. Tajlo kaj mi tostis je pluraj aferoj... liston de tiuj mi eble baldaŭ skribos...

Ni iris al la kazino, kaj tie ni aŭdacigis Dejlon manĝi cigaredstumpon, kaj trinki bieron kun varmĉokolado kaj fraksenoj de cigaredo... kia malfeliĉaĵo... kaj poste ni iris al sep/dek-unu por aĉeti pasteĉojn... kaj tie eniris aro de altegiĉoj, kiujn mi vidintis en la kazino... mi tre allogiĝis al ili pro ilia alteco kaj vira (kaj ebria) tumulta vigleco. Mi strangas, konsentite...

Ni taksiis hejmen, Tajlo, Deno kaj mi... kaj la taksiado kostis al ni proksimume 40 dolarojn... kaj tiam ni vidis trajnon... do ni povintus hejmen trajni po nur $2.50 au tiel. Jam estis luma, kaj mi dormis ĝis la tria posttagmeze... mi nun devas ekdormi...

Ĝis!

Jen mia unua skribaĉo...

Ĉi tio estas mia unua skribado en mian novan esperantan blogon. Nun mi ne scias tion, pri kio mi skribu. Eble mi nur komencos la skribon kun priskribo de la hieraŭa vespero. Luko, Lorelo, Deno kaj mi veturis per aŭto al la drinkejo, kie Deno kaj mi laboras, por partopreni en faktetkonkurso. Ni ne gajnis, kaj mi agnoskis ke la faktetoj ĉe gilhulizo ne min igas sentiĝi tiel stulta... tutaj demandoj estis pri malnova popkulturo... pri muziko, kiun mi ne ŝatas, pri filmoj, kiujn mi ankoraŭ ne vidis, pri aktoroj, pri kiuj mi ne multe aŭdis. Sed la konkurso estis amuza, kaj maljunino, kies nomon mi jam forgesis, kiu sidis ĉe nia tablo kun lia edzo, gajnis por ni kruĉon da biero. Luko kaj Lorelo hejmen veturis, kaj Dano kaj mi restis tie kaj plu drinkis.

Ni drinkis pli da biero, kaj poste ni drinkis ŝosojn nome patkukoj, kiuj estas unu ŝoso da franĝeliko sekvata de citrontranĉaĵo koverita de sukero. Kiel bongusta!

Kejno veturigis nin al la Dena hejmo kaj ni eniris kaj drinkis unu vodkon kun suko kaj spektis filmon nomitan Senfaraj Manoj. Deno ankoraŭ estas tre trista pro la forlaso de lia koramikino, kiu lin forlasis dum la pasinta monato. Ŝi telefonis lin dum Kejno kaj mi tie estis. Hodiaŭ Deno devas labori, kaj li fakte nun laboras. Mi ne havas tro da postefiko de la drinkado, sed Deno sufiĉe ebriegis por ke li eble havas ĝin.

Mi dezirus, ke mi estus drako: granda, forta, kaj flugpova. Mi estus ruĝa drakego nomita Fahakŭa o. Mi ĵus memoris, ke mi havas komputilan dosierujon plenan da bildoj de drakoj. Mi ne scias de kie la nomo Fahakŭa estas... mi simple elpensis ĝin, mi kredas.

Tio estas sufiĉa por mia unua skribo...
Singardu!
Beno